Opvoedgeluk in het dagelijkse leven
Opgetogen kwam hij uit school. Mam, we hadden een sprinkhaan in de klas! En de juf zat op de kast omdat ze bang voor het beestje was..... Dit lijkt mij een beetje overdreven maar goed, ik kan mij er wel iets bij voorstellen hoe eruit ziet die bang is voor zo'n kleine springer. Vijf weken… Lees verder De sprinkhaan en de jongen
De vakantie is voorbij en we zitten weer in het ritme van gestructureerde weken. De schoolgang van de jongens en de werkdagen van ons geven het regelmaat van ons leven aan. En regelmaat is goed; we weten allemaal waar we aan toe zijn en weten wat er van ons verwacht wordt. Met het afsluiten van… Lees verder Regelmaat en structuur in onze week; we komen er weer in
Gevonden voorwerpen die ergens tentoon worden gesteld, wachtend op de eigenaar. Ik kon daar altijd met verbazing naar kijken. Hoe kan het dat we niet merken dat we handdoeken, broeken, schoenen, tassen en noem maar op missen? Andersom verbaas ik mij trouwens ook wel eens; hoe kan het dat je als ouder niet merkt dat… Lees verder Verbazing gaat over in herkenning
De vakantie is begonnen! En dat vraagt om leuke activiteiten (naast huishouden, werken, vakantie voorbereiden, tassen pakken). Daarom toog ik met onze zoons naar het zwembad. Deze keer met verouderde badkleding zodat ik mij zonder glijbaangaatjes op het strand kan vertonen. We hadden het goed voorbereid: als ze vragen of je een A-diploma hebt, dan… Lees verder Hoe een andere waarheid resulteerde in zwembandjes
Iedere ochtend en iedere middag werd er in de kleuterklas gemeten. De kinderen hadden een moestuintje gemaakt (in een boterbakje) en de groeiresultaten werden gevolgd. Een liniaaltje werden de millimeters gemeten en op een papiertje geschreven. Er waren plantjes die groeiden letterlijk millimeters per dag. En er waren plantjes die niet groeiden maar toch werden… Lees verder Sla uit eigen moestuin smaakt naar meer…..
Ik weet het: zeg niet tegen jezelf dat je een goede opvoeder bent, het bewijs dat je nog echt nog een paar stappen moet zetten komt dan direct je gezin binnenwandelen. Maar ja, soms sluipt die gedachten even in je hoofd en voordat je je dit realiseert, is het leed al geschied. Een paar weken… Lees verder Wat je vind, mag je niet altijd houden
Ik weet het nog goed. Als we bij opa en oma logeerden, gingen we schepen kijken in Hoek van Holland. Opa was nog niet met pensioen. Iedere middag klokslag twaalf uur kwam hij thuis eten en stond er AVG op tafel. Aan het begin van de straat mochten we opa opwachtten zodat we het laatste… Lees verder De wens-kijker
